14 LAT ŚWIATOWEGO ZWIĄZKU POLSKICH ŻOŁNIERZY ŁĄCZNOŚCI - Zbigniew Miarzyński

Przed 14 laty w sierpniu 1992 roku bezpośrednio po defiladzie przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie i zakończeniu Zjazdu Polskich Kombatantów II wojny światowej przybyli do Zegrza polscy żołnierze łączności z całego świata. Inicjatorem tego spotkania był ówczesny szef Wojsk Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej gen. bryg. Henryk Andracki Zaproszenie przyjęło ponad 120 osób z Europy, obu Ameryk, Australii i Nowej Zelandii. Przyjechali do Zegrza jako kolebki polskich łącznościowców - siedziby ośrodków szkolenia kadr łączności od 1919 roku, gdzie wielu z nich pobierało nauki w różnych latach. Organizatorem spotkania w Zegrzu był były dowódca 2 Brygady Łączności w Wałczu, ówczesny kustosz Muzeum Wojsk Łączności, płk w st. spocz. mgr inż. Stanisław Markowski. Dwa lata wcześniej odwiedził On Polski Instytut i Muzeum im. generała Władysława Sikorskiego w Londynie i nawiązał kontakty z działającą tam od 1951 roku organizacją kombatancką o nazwie: Związek Łącznościowców. W jej skład wchodziło wtedy ponad 450 członków – żołnierzy Wojsk Łączności II Rzeczypospolitej i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W Warszawie działały wówczas dwa kluby jednoczące środowiska kombatantów i weteranów łączności:
- Klub Kombatantów Wojsk Łączności skupia byłych żołnierzy II Rzeczypospolitej, Armii Krajowej. Są w nim również żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, którzy po zakończeniu II wojny światowej powrócili do kraju. Założył go w 1967 roku gen. bryg. w st. spocz. Heliodor Cepa, były komendant Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu w latach 1933 – 34 oraz dowódca Wojsk Łączności Ministerstwa Spraw Wojskowych w latach 1934 – 1939;
- istniejące od 1974 roku Koło Środowiskowe Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych, działające przy Szefostwie Wojsk Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej i gromadzące kombatantów i weteranów łącznościowców WP.
Zebrani w Zegrzu łącznościowcy poparli przedstawioną przez płk. Markowskiego propozycję powołania wspólnego związku. Miał by on jednoczyć wszystkich kombatantów i rezerwistów Wojsk Łączności rozsianych po całym świecie. Zaakceptowano główne założenia statutu i zadania takiej organizacji. W rezultacie powstał Światowy Związek Polskich Żołnierzy Łączności stając się kontynuatorem tradycji trzech założycielskich klubów. W jego logo umieszczono znak Wojsk Łączności Wojska Polskiego sprzed 1939 roku (okrągła tarcza z trzema złotymi błyskawicami i ręką dzierżącą miecz) i znak współczesnych Wojsk Łączności i Informatyki (okrągła tarcza z błyskawicą i sinusoidalnymi falami) – na trójkątnym proporcu o tradycyjnych błękitno - czarnych barwach łącznościowców. Związek Łącznościowców z Londynu wszedł do nowego Związku na prawach autonomicznych.

Obecnie prezesem Zarządu Głównego Związku jest inicjator jego powstania płk mgr inż. Stanisław Markowski. Światowy Związek Polskich Żołnierzy Łączności ma swoje Oddziały w Sieradzu, Śremie, Warszawie oraz Oddział Autonomiczny w Londynie. Gromadzi również pojedynczych weteranów mieszkających w różnych zakątkach Polski i świata, gdyż jednym z podstawowych, statutowych celów Związku jest integracja polskich środowisk łącznościowych. Co 3 lata członkowie Związku spotykają się na Walnych Zjazdach organizowanych w jednej z jednostek Wojsk Łączności. Celem Związku jest też odtwarzanie i popularyzacja historii Wojsk Łączności. Służy temu wydawanie corocznych Komunikatów (wydano już 16) zawierających artykuły historyczne, wspomnienia i informacje organizacyjne. Zamieszczane jest tam również redagowanie Przeglądu Łączności i Informatyki i merytoryczna opieka nad mieszczącym się w Centrum Szkolenia Łączności i Informatyki w Zegrzu – Muzeum Wojsk Łączności. Zwiedzać je można codziennie w godz. 8:00 – 15:00 (oprócz sobót i niedziel). Opiekunem Muzeum z ramienia Centrum Szkolenia jest kpt. Jarosław Karpowski (tel. 022 688 36 12), a kustoszem w dalszym ciągu płk Stanisław Markowski.