Pomysł wykonania anteny Beverage w wersji nadawczo-odbiorczej narodził się po lekturze opracowania RK3ZK i opisach anten wg. UN7PPX. Transformator do anteny można wykonać w prosty sposób wg. schematu zamieszczonego rysunku 22 w opracowaniu RK3ZK.

Bogdan SQ5UC wykonał transformator 1:9 na dwóch fioletowych rdzeniach ferrytowych - tutaj skorzystał z opisu z książki Zdzisława SP6LB  "Poradnik Ultrakrótkofalowca"- strona 332.

Rezystor 450Ω wykonaliśmy z trzech (bardzo starych z 1968 roku) połączonych szeregowo rezystorów węglowych, które wg. opisów na nich powinny mieć po 100Ω/60W - ale w rzeczywistości każdy miał inną rezystancję i udało nam się uzyskać po połączeniu ich 450Ω.
Po wykonaniu transformatora i rezystora całość podłączyliśmy na stole na "krótko" i sprawdziliśmy MFJ-259 czy transformator dobrze "przenosi" - uzyskany SWR na poszczególnych pasmach zanotowaliśmy na obudowie transformatora.
Symulowaliśmy programem MMANA-Gal zachowanie się anteny w paśmie 14 MHz wg. wymiarów jakie mogliśmy uzyskać w naszej lokalizacji - tzn. długość anteny rozwiniętej w kierunku USA (azymut 315 stopni) około 50 metrów, wysokość zawieszenia 0,5 metra, grubość drutu 2 mm. Charakterystyka uzyskana z MMANA wyglądała obiecująco i zachęcała do wypróbowania anteny w praktyce.

W czasie drugiego dnia ARRL-DX-CW rozwinęliśmy antenę - jako uziemienie po obu stronach wbiliśmy rurki miedziane (calowe) na głębokość około 60 cm - więcej nie udało nam się wbić.
Slajd pierwszy przedstawia humorystycznie wytyczanie azymutu na USA - faktycznie posłużyliśmy się kompasem a nie różdżką.
Później nastąpił praktyczny sprawdzian anteny, którą testował SP5COF  - zobacz QSO's w logu od 2007-02-18 od godziny 13:36.
Okazało się, że ta antena dobrze sprawuje się - praktycznie wszystkie QSO wchodziły "od pierwszego" strzału. Fotografie autorstwa Bogusława SQ5UC  przedstawiają szczegóły konstrukcyjne anteny.